Beleggen is een vorm van inverteren. Investeren(beleggen) is geld bieden met de verwachting van voordeel in de toekomst. Het voordeel van de investering dus de winst wordt een rendement genoemd. Het rendement bestaat uit een winst of een verlies. Het rendement daarbij valutakoerswinsten of valutakoersverliezen zijn een gevolg van veranderingen in de wisselkoersen van vreemde valuta. Mensen die beleggen ook wel beleggers genoemd verwachten over het algemeen een hoger rendement van risicovollere beleggingen. Als een belegging met een laag risico wordt gedaan , is het rendement daarom ook laag. Het word vaak beginnende nieuwe beleggers aangeraden om een beleggingsstrategie te verrichten.
Een belegger kan het risico lopen dat zijn belegde kapitaal gedeeltelijk of geheel verliest. waarbij winst word aangevoerd zonder kapitaal te investeren of risico's te brengen. Hoe groter of lager het risico dat een belegger neemt, hoe lager of hoger het rendement zult zijn. Obligaties hebben een minder hoge risico dan bijvoorbeeld aandelen en bij aandelen horen er ook hogere rendementen. Mensen die beleggen willen een zo hoog mogelijke rendement maken met zo een laag mogelijke risico's. Een voorbeeld hiervoor is als de belegger kan kiezen met meerdere beleggingen waarvan de één een rendement van 5% heeft per jaar en de andere belegging een van 3% en daarbij hetzelfde risico kiest de belegger natuurlijk voor het hoogste rendement. Spaargelden dragen het risico dat de dienstverlener in tekortkoming blijft, normaal gesproken is dat een kleine risico. Spaargeld in vreemde valuta brengt ook valutarisico's met zich mee. Als de geldsoort van een spaarrekening verschilt met de eigen geldsoort van de belegger, bestaat het risico dat de wisselkoers tussen de twee geldsoorten onvoordelig kan zijn, hierdoor daalt de waarde van de spaarrekening , gemeten in de eigen geldsoort van de belegger. Dus dat wilt zeggen dat in tegenstelling tot sparen , beleggingen meer risico's met zich meenemen. Zonder vorm van grotere afwisseling aan risicofactoren met een grotere mate van onzekerheid.
Een waarde belegger koopt activa waarvan hij denkt dat die zijn onderschat (en verkoopt onderschatte activa). Om onderschatte activa te kunnen herkennen en onderscheiden. Hiervoor worden er een analyse gemaakt van financiële rapporten zodat de belegger de instelling kan beoordelen voordat hij gaat investeren. Boekhoudkundige verhoudingen worden vaak gebruikt door Waardebeleggers. Je kunt denken aan omzetgroei en winst per aandeel en ze ben gebruiken deze verhoudingen om effecten te identificeren die worden verkocht tegen prijzen onder hun waarde. Goede voorbeelden van waarde beleggers zijn Benjamin Graham en Warren Buffett.
uit onderzoek blijkt dat waardebeleggen een succesvolle beleggingsstrategie is. Eén manier is van eenvoudige waardestategieën te onderzoeken op resultaten. Zoals bijvoorbeeld het bemachtigen van aandelen met het laagste PE-ratio of aandelen met een lage cashflowverhouding en prijs of aandelen met een lage koers of een lage boekwaarde. Een overzicht van 27 jaar aan gegevens van Amerikaanse markten blijkt uit dat de resultaten van waardebeleggen meer uitgesproken waren in aandelen voor kleinere en middelgrote bedrijven dan voor grotere bedrijven.